In alle stilte en onder strikte geheimhouding waren de voorbereidingen al een jaar aan de gang. Lebbis ging solo. Na tien jaar Lebbis en Jansen waren er verhalen die ik nog wilde vertellen. Er was teveel blijven liggen. En de wereld moest besproken worden. En mijn leven. Ik had geen haast, maar zeker geen tijd voor een pauze. Die neemt u zelf maar na afloop. Ik zal anderhalf uur beuken, vertellen, zingen, even ademhalen en weer door. Het zullen de kortste negentig minuten uit uw leven worden.